برداشت هموروئید (هموروئیدکتومی) در بیماران مبتلا به هموروئید ترکیبی خارجی و داخلی علامت دار، که به درمان های غیر جراحی جواب نداده و یا این گونه درمان ها برایشان مناسب نمی باشد، انجام می شود. این موارد شامل بیماری شدید، بیماران مبتلا به شرایط دیگری مانند شکاف یا فیستول و بیمارانی که عمل جراحی برایشان ارجحیت دارد، می شود. تنها حدود 10- 5 درصد بیماران نیاز به عمل جراحی هموروئیدکتومی دارند. عود مجدد در این عمل شایع نمی باشد و این روش موثرترین راه درمانی هموروئید، به ویژه در انواع هموروئید درجه سه، می باشد. هموروئیدکتومی را می توان با روش های مختلف و با استفاده از ابزارهای مختلف انجام داد، هرچند بیشتر این روش ها، انواع مختلف روش های باز یا بسته می باشند. روش میلیگان- مورگان (روش باز) به فراوانی در انگلستان استفاده می شود. این روش با استفاده از برش هموروئید داخلی و خارجی انجام شده و زخم پوستی به صورت باز رها می شود تا در عرض یک دوره 8-4 هفته ای بهبود یابد. هموروئیدکتومی فرگوسن ( روش بسته) به صورت برش هموروئید داخلی و خارجی انجام شده و زخم پوستی در همان ابتدا بسته می شود.
