برطبق بررسی های به عمل آمده در مراجعین به مطب که طی یک دوره ۷ساله انجام شده است افراد با هر درجه از تحصیلات معمولا دچار هر مشکلی در ناحیه آنال و اطراف آن میشوند و به غلط از آن بعنوان هموروئید یا بواسیر یاد می کنند در حالیکه اکثریت غریب به اتفاق آنان دچار مشکلات دیگر علی الخصوص
شقاق (فیشر) می باشند.(۹۰ درصد موارد مراجعین به مطب دچار شقاق می باشند و اکثرا با درد و به میزان کمتری با درد و خونریزی مراجعه میکنند)
بنابراین توصیه میشود دچار هر علامتی در نشیمنگاه هستید حتما قسمت فیشر یا
شقاق را مطالعه نمائید.
واقعیت بعدی آماری حکایت از خود درمانی ویا توصیه درمانی ازطریق اطرافیان می باشد بطوریکه اکثرا قبل از مراجعه به پزشک متخصص درمان شقاق یک یا چنددوره از پماد و قرص به توصیه اطرافیان و از داروخانه تهیه و استفاده می کنند که نه تنها موثر نبوده بلکه منجر به و باعث پیشرفت بیماری می گردد.
علل عدم پیگیری بیماری های مقعد
اولین مسئله شرم و حیا در بیان بیماریهای این ناحیه می باشد که علت آن پوشیده بودن ناحیه است و اکثرا خجالت در بیان موضوع دارند واقدام به خوددرمانی کرده باعث پیشرفت می شوند.
دومین مسئله ترس از مراجعه بخاطر شنیدن تجربیات دردناک بعداز جراحی های سنتی از بیمارانی است که عمل جراحی کرده اند است.
مسئله سوم اطلاع یافتن از درد و خونریزی بعد از عمل های سنتی وانجام پانسمان داخل نشیمنگاه(توپی یا تامپون) است که معمولا بعد از جراحی معمولی انجام میشود.
مسئله چهارم نگرانی از بستری شدن در بیمارستان و گرفتن بیهوشی یا بی حسی نخاعی وبدنبال عمل ماندن چند روزه اجباری در منزل و دور افتادن از کار و زندگی وفعالیت روزمره میباشد که در شرایط سخت اقتصادی و کاری امروزه چندان هم بی جا نمی باشد.
