فیشر یا
شقاق به دو صورت حاد و مزمن وجود دارد ، فیشر حاد ، زمانی است که از زمان بوجود آمدن ،تا بهبودی ، ۸ هفته طول بکشد.در صورتیکه بهبودی زخم از ۸ هفته طولانی تر شود ،آنگاه زخم وارد مرحله مزمن خواهد شد ، از علل مزمن شدن فیشر میتوان به عدم مصرف فیبر و ملین کافی ، بوجود آمدن التهاب و اسپاسم (انقباض شدید ) و در دریچه داخلی مقعد و بدنبال آن کاهش شدید خونرسانی به محل فیشر(زخم) ، که این خود باعث بدتر شدن وعمیقتر شدن زخم فیشر خواهد شد .
روش های درمان
شقاق مقعد( فیشر)
درمان با بوتاکس در عضله اسفنکتر داخلی مقعد که بطور کاملاً سرپائی انجام می گیرد، باعث رفع اسپاسم (اسپاسم اسفنکتر داخلی یا بعبارت دیگر ، تنگ شدن و انقباض شدید عضله و کانال مقعدی ، اصلی ترین عامل بهبود نیافتن فیشر یا همان شقاق میباشد زیرا این انقباض مقعدی باعث قطع خونرسانی به محل زخم شقاق میشود) و بهبود خونرسانی و ترمیم زخم فیشر بطور اساسی خواهد شد.
تاثیرو موفقیت درمانی این روش با اقدامات تکمیلی به ۱۰۰درصد میرسد و این بهترین روش درمان سرپایی و غیر جراحی است که هیچگونه عوارض جراحی را ندارد.
در روش جراحی جهت رفع اسپاسم بخشی از عضله اسفنکتر داخلی مقعد بایستی بریده شود ( اسفنکتروتومی ) که همین مسئله خود باعث ۳۰-۱۰درصد عوارضی همچون بی اختیاری گاز و مایع مدفوع خواهد شد و تاثیر درمانی آن حداکثر ۸۰ درصد است .